بازدید سایت خود را میلیونی کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب

» تنگی مجرای ادرار در کودکان، علل، علائم و درمان چگونه است؟

تنگی مجرای ادرار در کودکان، علل، علائم و درمان چگونه است؟

آیا تنگی مجرای ادرار در کودکان شایع است؟

تنگی مجرای ادرار در کودکان وضعیتی است که مانند بزرگسالان دیده می شود. در مقایسه با بزرگسالان، تنگی مجرای ادرار در دوران کودکی کمتر دیده می شود. تنگی مجرای ادرار باریک شدن قسمتی یا تمام مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را به خارج از بدن از مثانه می برد) است. بسته به محل و طول تنگی، می تواند بر توانایی کودک در دفع ادرار تأثیر بگذارد، یا سرعت جریان را کاهش دهد یا جریان را به طور کلی مسدود کند.

تنگی مجرای ادرار معمولاً به دلیل تشکیل بافت اسکار در نزدیکی مجرای ادرار، اغلب پس از جراحی یا بیماری ایجاد میشود.همانطور که بافت اسکار منقبض می شود، می تواند باعث کوتاه شدن و باریک شدن مجرای ادرار شود.


چه چیزی باعث تنگی مجرای ادرار در کودکان می شود؟

تنگی مجرای ادرار که در کودکان دیده می شود بیشتر در نتیجه آسیب ها و مداخلات پزشکی اعمال شده از طریق مجرای ادرار رخ می دهد. صدماتی مانند تصادفات رانندگی در داخل و خارج از وسایل نقلیه، تصادفات موتوری و دوچرخه، سقوط از ارتفاع باعث آسیب مجرای ادرار و ایجاد تنگی می شود. علاوه بر این، تنگی مجرای ادرار ممکن است به دلیل مداخلات پزشکی مانند قرار دادن کاتتر برای تشخیص و درمان، شکستن سنگ های بسته کلیه و سیستوسکوپی رخ دهد.


تنگی مجرای ادرار چیست؟

تنگی مجرای ادرار زخمی است که مجرای ادراری (لوله ای که ادرار را از مثانه به قسمت تخیله می رساند) را برای یک فاصله کوتاه یا طولانی احاطه کرده و جریان ادرار را مسدود می کند. این بیماری در اثر عفونت، التهاب، جراحی های قبلی (شایع ترین هیپوسپادیاس)، ابزار دقیق یا ضربه ایجاد می شود. 

یکی از علل شایع تنگی مجرای ادرار در پسران تروما ناشی از آسیب استرادل است. تنگی ها همچنین می تواند در اثر شکستگی لگن در اثر ترومای بزرگ ایجاد شود. ترمیم هیپوسپادیاس رایج ترین جراحی برای ایجاد بیماری تنگی مجرای ادرار است، اما ابزار قبلی نیز می تواند باعث بیماری تنگی شود. در افرادی که به طور متناوب کاتتریزاسیون می کنند، می توان با استفاده از مقادیر زیاد روان کننده از ایجاد تنگی جلوگیری کرد. 

انقباض مجرای ادرار در دختران نادر است و اغلب ناشی از جراحی قبلی در آن ناحیه یا شکستگی لگن در اثر ضربه شدید است. لطفاً در مورد جزئیات بیشتر در مورد تنگی مجرای ادرار در دختران از پزشک خود سوال کنید.


علائم تنگی مجرای ادرار در پسران چیست؟

علائم تنگی شامل درد همراه با ادرار، کند ادرار، کاهش تخلیه مثانه، پاشیدن جریان ادرار، خون در ادرار، درد شکم ناشی از پر بودن مثانه، ترشح مجرای ادرار و عفونت مثانه است. تنگی می تواند در هر نقطه ای از مجرای ادرار از دهانه نوک آلت تناسلی تا مثانه رخ دهد. 


تنگی مجرای ادرار در پسران چگونه تشخیص داده می شود؟

تنگی معمولاً زمانی تشخیص داده می شود که بیمار با تکرر ادرار، عفونت های دستگاه ادراری، اپیدید یمیت مکرر یا خون در ادرار مراجعه کند. اورولوژیست پس از تخلیه ادرار از آزمایش جریان ادرار و اسکن مثانه استفاده می کند تا از طبیعی بودن الگوی جریان و خالی بودن مثانه مطمئن شود. 

سپس اورولوژیست احتمالا یک اورتروگرام رتروگراد را انجام خواهد داد. این مطالعه ای است که در آن رنگ از دهانه نوک آن به مجرای ادرار تزریق میشود تا مطمئن شود که کالیبر مجرای ادرار طبیعی است.

 در کودکان کوچکتر سیستوسکوپی (دوربین کوچکی برای مشاهده مستقیم تنگی داخل مجرای ادرار قرار می گیرد) تحت بیهوشی ممکن است در اتاق عمل به جای اورتروگرام رتروگراد انجام شود.


تنگی مجرای ادرار در پسران چگونه درمان می شود؟

درمان جراحی است. رویکرد اولیه به تنگی بستگی به علت و طول تنگی دارد. اغلب با تنگی های کوتاه، متخصص اورولوژی میتواند با برش تنگی از طریق یک سیستوسکوپ کوچک شروع کند(دوربین کوچکی برای مشاهده مستقیم و برش تنگی وارد مجرای ادرار می شود). این معمولا یک جراحی سرپایی (بیا و برو) است. 

کاتتر به مدت 5-7 روز گذاشته می شود. اینکه آیا این جراحی قابل انجام است یا خیر بستگی به طول تنگی و میزان سلامت مجرای ادرار در اطراف ناحیه تنگی دارد. ما فقط یک بار اقدام به این نوع جراحی را توصیه می کنیم زیرا موفقیت با جراحی مکرر بسیار کمتر است. گزینه دیگر جراحی باز است که در آن تنگی با جراحی برداشته میشود. سپس لبه‌های مجرای ادرار سالم اطراف دوباره به هم دوخته می‌شوند یا گاهی اگر تنگی خیلی طولانی باشد، پزشک ممکن است از بافت‌ های سایر قسمت‌های بدن شما (داخل دهان) برای پر کردن شکاف استفاده کند. 


بعد از درمان تنگی مجرای ادرار چه اتفاقی می افتد؟

بیماران مبتلا به تنگی مجرای ادرار نیاز به پیگیری طولانی مدت دارند زیرا خطر بازگشت تنگی وجود دارد. 

علائم تنگی مجرای ادرار در کودکان چیست؟

مهمترین علامت مشکل در ادرار کردن است. ادرار نازک، تکرر ادرار، گریه هنگام ادرار کردن و عفونت مکرر مجاری ادراری از علائم تنگی مجرای ادرار هستند.


درمان تنگی مجرای ادرار در کودکان چیست؟

هنگام برنامه ریزی برای جراحی تنگی مجرای ادرار در کودکان، میتوان از روشهای تصویربرداری مانند سونوگرافی یا  MRI استفاده کرد. 

گاهی اوقات ممکن است ارزیابی بصری مجرای ادرار با یورتروسیستوسکوپی لازم باشد. درمان بستگی به محل و طول تنگی دارد. به نقطه ای که مجرای ادرار باز می شود، گوشت می گویند. Meatus به معنای درب بیرون است. باریکی که در گوشت دیده می شود، تنگی گوشت یا تنگی گوشت نامیده می شود. در رفع این تنگی، دهانه بیرونی مجرای ادرار با برش بزرگ می شود. 


به این جراحی میاتوپلاستی یا میاتوتومی می گویند . نتایج موفقیت آمیزی با میاتوتومی به دست می آید.اورتروتومی داخلی یا جراحی تنگی بسته معمولاً برای تنگی های 1 سانتی متر یا کمتر انجام می شود. با وارد شدن به مجرای ادرار با ابزاری که دوربین روی نوک آن قرار دارد، به ناحیه تنگی می رسد. قسمت باریک با برش با چاقو یا لیزر در ساعت 12 باز می شود. این روش با اتصال یک پروب خاتمه می یابد. در صورت عود تنگی، لازم است مجدداً روش بسته اعمال نشود.


برای تنگی های طولانی تر، جراحی تنگی مجرای ادرار باز ( اورتروپلاستی ) باید مانند بزرگسالان ترجیح داده شود. در این جراحی قسمت باریک مجرای ادرار برداشته شده و انتهاهای باقیمانده به انتها آورده شده و بخیه می شوند. به این روش آناستوموز انتها به انتها گفته می شود. در این تکنیک محل اتصال مجرای ادرار نباید متشنج باشد. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از تنش، استخوان شرمگاهی بریده شود. اگر تنگی مجرای ادرار بیش از حد طولانی باشد، نمی توان آن را خارج کرد. در این مورد به جای تکنیک آناستوموز انتها به انتها از روش اورتروپلاستی تقویتی استفاده می شود. در این روش، بافت برداشته شده از دهان معمولاً به ناحیه تنگی چسبانده می شود. بنابراین، قسمت باریک مجرای ادرار منبسط می شود.


چگونه بهبودی پس از جراحی تنگی مجرای ادرار اتفاق می افتد؟

درمان تنگی مجرای ادرار با جراحی امکان پذیر است. داروها در درمان تنگی جایی ندارند. تنگی باید با جراحی اصلاح شود. دو نوع جراحی تنگی وجود دارد. اینها روشهای جراحی بسته و جراحی باز هستند و جراحی بسته یا جراحی آندوسکوپی در تنگی‌های کوتاه اعمال میشود و روش جراحی باز (اورترپلاستی ) در تنگی‌ های طولانی‌تر ارجحیت دارد.


برخی ملاحظات در انتخاب روش درمانی برای تنگی مجرای ادرار مهم هستند. محل تنگی، طول آن و تعداد تنگی باید مشخص شود. در انتخاب جراحی مورد استفاده؛ محل تنگی، طول تنگی، عمق بافت اسکار و اینکه آیا بیمار قبلاً عمل شده است یا خیر مهم هستند. تنگی های ساده کمتر از 1 سانتی متر معمولا با روش آندوسکوپی یعنی بسته درمان می شوند. با این حال، تنگی های طولانی تر با یک روش جراحی باز به نام اورتروپلاستی درمان می شوند. جراحی اورتروپلاستی می تواند در یک جلسه یا در بیش از یک جلسه انجام شود.


روند بهبودی پس از جراحی تنگی مجرای ادرار با توجه به نوع جراحی متفاوت است. برخی از مسائل باید در دوره پس از عمل در نظر گرفته شود. مهمترین نکاتی که بیمار باید به آنها توجه کند عبارتند از:

پس از عمل، بیمار برای مدتی با کاتتر ادراری باقی می ماند. این دوره معمولاً 5-3 روز پس از جراحی بسته است. اگر جراحی باز انجام شود، این دوره ممکن است کمی بیشتر شود. بیمار باید مراقب باشد که کاتتر ادراری خارج نشود. زمانی که زمان آن فرا رسید، کاتتر ادراری باید تحت نظارت جراح که جراحی را انجام داده است، خارج شود. اگر بیمار پس از برداشتن کاتتر نتواند ادرار کند، باید با پزشک خود مشورت کند.


پس از جراحی باید از داروهایی مانند آنتی بیوتیک ها و مسکن های توصیه شده توسط پزشک استفاده شود. به منظور جلوگیری از عود تنگی، طبق توصیه پزشک باید انجام شود. هنگامی که شکایاتی مانند کاهش جریان ادرار، مشکل در دفع ادرار و نازک شدن ادرار شروع می شود، باید بلافاصله با پزشک مشورت شود. مهم ترین مسئله در روند بهبودی پس از جراحی تنگی مجرای ادرار، توجه به خارج نشدن کاتتر ادراری است.


چرا تنگی مجرای ادرار عود می کند؟

چرا بیماران به دلیل تنگی مجرای ادرار تحت عمل های جراحی زیادی قرار می گیرند؟ اگر به دنبال پاسخ این سوالات هستید، ادامه مقاله را بخوانید،تنگی مجرای ادرار را می توان به عنوان مشکل در دفع ادرار به دلیل باریک شدن مجرای ادرار توصیف کرد. شایع ترین علت تنگی مجرای ادرار، مداخلات اورولوژی یا جراحی هایی است که به روش بسته (آندوسکوپی) انجام می شود. دومین علت شایع آسیب مجرای ادرار توسط شکستگی استخوان لگن در نتیجه تصادف یا افتادن از ارتفاع است. دلیل سوم عفونت های مجرای ادرار مانند سوزاک است. گاهی اوقات نمی توان دلیلی برای تنگی پیدا کرد.


خواهید دید که بیماران مبتلا به تنگی مجرای ادرار بارها تحت عمل جراحی قرار گرفته اند. حتی بیمارانی هستند که 15-20 جراحی بسته داشته اند. با این حال، جراحی بسته (اورتروتومی داخلی) باید یک بار در بیمارانی که تنگی کوتاه دارند و در آنها یکپارچگی مجرای ادرار مختل نشده است، انجام شود. انجام بیش از یک عملیات فایده ای ندارد. انجام مجدد جراحی بسته به معنای پذیرش عود تنگی است.

جراحی بسته در حالی که بیمار تحت بیهوشی است انجام می شود. تا 15 دقیقه طول می کشد. بیمار روز بعد با کاتتر مرخص می شود. پروب معمولاً در روز سوم برداشته می شود. جراحی بسته که جراحی آسانی است در تنگی کوتاه (کمتر از 1 سانتیمتر) موفقیت بالایی دارد. در تنگی های طولانی، شکست نزدیک به 100٪ است.


دلیل انجام مداوم جراحی بسته در تنگی‌های بزرگتر از 1 سانتی‌متر این است که متخصصان اورولوژی در جراحی باز (اورترپلاستی ) بی‌تجربه هستند، بیماران را از موفقیت جراحی باز آگاه نمی‌کنند و آنها را به مراکز مجربی که این جراحی مکرر انجام می‌شود ارجاع نمی‌دهند. در بیماران مبتلا به پارگی مجرای ادرار، در بیمارانی که بیش از یک عمل جراحی بسته انجام داده اند اما تنگی مجدد دارند و در بیمارانی که تنگی بیش از 1 سانتیمتر دارند، نباید جراحی بسته انجام شود. برای این بیماران باید اورتروپلاستی (جراحی باز) انجام شود.


جراحی اورتروپلاستی زمانی انجام می شود که بیمار تحت بیهوشی عمومی یا نخاعی است. این عملی است که نیاز به تجربه دارد. بسته به محل تنگی در مجرای ادرار، مجرای ادرار با برشی از قسمت پایینی درست زیر کیسه بیضه ایجاد می شود. قسمتی که تنگی دارد پیدا شده و برداشته میشود. انتهای جامد کانال به انتها بازگردانده شده و بخیه میشود و کانال جدیدی ایجاد میشود. این تکنیک را تکنیک (آنا ستوموز اورروپلاستی) می نامند .


اگر قسمت باریک مجرای ادرار بیش از حد طولانی باشد، قسمت باریک آن برداشته نمی شود. در غیر این صورت، انتهای کانال را نمی توان به پایان رساند. در این حالت بافتی از داخل گونه یا از قسمت دیگری از بدن گرفته می شود تا به عنوان چسب استفاده شود. سقف قسمت باریک در مجرای ادرار باز و این ناحیه درمان میشود. بنابراین، مجرای ادرار بازسازی م شود. این روش را تکنیک اورتروپلاستی تقویتی می نامند . در هر دو روش، یک کاتتر در حین جراحی وارد دستگاه ادراری می شود. این پروب به مدت 7 تا 21 روز پس از جراحی متصل می ماند.

uretradarligi


بازدید سایت خود را میلیونی کنید
فرم ارسال نظر


مطالب پیشنهادی از سراسر وب




  فروش تجهیزات ویپ   |   تهران وکیل   |   مشاور ایرانی در لندن   |   گردشگری ارم بلاگ  


آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین مطالب مجله


راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب راجع به اعداد رند اشتباه نکن! ✓ورود به کانال یوتیوب مشاهده